05/10 EYÜP 35-38

[tr] Eyüp 35-38

^35:1 Elihu konuşmasına şöyle devam etti:
² ‹‹ ‹Tanrının önünde haklıyım› diyorsun.
Doğru buluyor musun bunu?
³ Ama hâlâ, ‹Günah işlemezsem
Yararım ne, kazancım ne?› diye soruyorsun.
⁴ ‹‹Ben yanıtlayayım seni
Ve arkadaşlarını.
⁵ Göklere bak da gör,
Üzerinde yükselen bulutlara göz gezdir.
⁶ Günah işlersen, Tanrıya ne zararı olur?
İsyanların çoksa ne olur Ona?
⁷ Doğruysan, Ona verdiğin nedir,
Ya da ne alır O senin elinden?
⁸ Kötülüğün ancak senin gibi birine zarar verir,
Doğruluğun ise yalnız insanoğlu içindir.
⁹ ‹‹İnsanlar ağır baskı altında feryat ediyor,
Güçlülere karşı yardım istiyor.
¹⁰ Ama kimse, ‹Nerede Yaratıcım Tanrı?› demiyor;
O Tanrı ki, gece bize ezgiler verir,
¹¹ Yeryüzündeki hayvanlardan çok bize öğretir
Ve bizi gökteki kuşlardan daha bilge kılar.
¹² Kötülerin gururu yüzünden insanlar feryat ediyor,
Ama yanıtlayan yok.
¹³ Gerçek şu ki, Tanrı boş feryadı dinlemez,
Her Şeye Gücü Yeten bunu önemsemez.
¹⁴ Onu görmediğini söylediğin zaman bile
Davan Onun önündedir, bekle;
¹⁵ Madem bu öfkeyle şimdi cezalandırmadı,
İsyana da pek aldırmaz diyorsun.
¹⁶ Bu yüzden Eyüp ağzını boş yere açıyor,
Bilgisizce konuştukça konuşuyor.››
^36:1 Elihu konuşmasına şöyle devam etti:
² ‹‹Biraz bekle, sana açıklayayım,
Çünkü Tanrı için söylenecek daha çok söz var.
³ Bilgimi geniş kaynaklardan toplayacağım,
Yaratıcıma hak vereceğim.
⁴ Kuşkusuz söylediğim hiçbir şey yalan değil,
Karşında bilgide yetkin biri var.
⁵ ‹‹Tanrı güçlüdür, ama kimseyi hor görmez,
Güçlü ve amacında kararlı.
⁶ Kötüleri yaşatmaz,
Ezilenin hakkını verir.
⁷ Gözlerini doğru kişiden ayırmaz,
Onu krallarla birlikte tahta oturtur,
Sonsuza dek yükseltir.
⁸ Ama insanlar zincire vurulur,
Baskı altında tutulurlarsa,
⁹ Onlara yaptıklarını,
Gurura kapılıp isyan ettiklerini bildirir.
¹⁰ Öğüdünü dinletir,
Kötülükten dönmelerini buyurur.
¹¹ Eğer dinler ve Ona kulluk ederlerse,
Kalan günlerini bolluk,
Yıllarını rahatlık içinde geçirirler.
¹² Ama dinlemezlerse ölür,
Ders almadan yok olurlar.
¹³ ‹‹Tanrısızlar öfkelerini içlerinde gizler,
Kendilerini bağladığında Tanrıdan yardım istemezler.
¹⁴ Genç yaşta ölüp giderler,
Yaşamları putperest tapınaklarında fuhşu iş edinmiş erkekler arasında sona erer.
¹⁵ Ama Tanrı acı çekenleri acı çektikleri için kurtarır,
Düşkünlere kendini dinletir.
¹⁶ ‹‹Evet, seni sıkıntıdan çeker çıkarırdı;
Darlığın olmadığı geniş bir yere,
Zengin yiyeceklerle bezenmiş bir sofraya.
¹⁷ Oysa şimdi kötülerin hak ettiği cezayı çekiyorsun,
Yargı ve adalet yakalamış seni.
¹⁸ Dikkat et, para seni baştan çıkarmasın,
Büyük bir rüşvet seni saptırmasın.
¹⁹ Zenginliğin ya da bütün gücün yeter mi
Sıkıntı çekmeni önlemeye?
²⁰ Halkların yeryüzünden
Yok edildiği geceyi özleme.
²¹ Dikkat et, kötülüğe dönme,
Çünkü sen onu düşkünlüğe yeğledin.
²² ‹‹İşte Tanrı gücüyle yükselir,
Onun gibi öğretmen var mı?
²³ Kim Ona ne yapması gerektiğini söyleyebilir?
Kim Ona, ‹Haksızlık ettin› diyebilir?
²⁴ Onun işlerini yüceltmelisin, anımsa bunu,
İnsanların ezgilerle övdüğü işlerini.
²⁵ Bütün insanlar bunları görmüştür,
Herkes onları uzaktan izler.
²⁶ Evet, Tanrı öyle büyüktür ki, Onu anlayamayız,
Varlığının süresi hesaplanamaz.
²⁷ ‹‹Su damlalarını yukarı çeker,
Buharından yağmur damlatır.
²⁸ Bulutlar nemini döker,
İnsanların üzerine bol yağmur yağdırır.
²⁹ Bulutları nasıl yaydığını,
Göksel konutundan nasıl gürlediğini kim anlayabilir?
³⁰ Şimşekleri çevresine nasıl yaydığına,
Denizin dibine dek nasıl ulaştırdığına bakın.
³¹ Tanrı halkları böyle yönetir,
Bol yiyecek sağlar.
³² Şimşeği elleriyle tutar,
Hedefine vurmasını buyurur.
³³ O'nun gürleyişi fırtınayı haber verir,
Sığırlar bile fırtına kopacağını bildirir.
^37:1 ‹‹Yüreğim titrer buna,
Yerinden oynar.
² Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin,
Ağzından çıkan sesi!
³ Şimşeğini göğün altındaki her yere,
Yeryüzünün dört bucağına salar.
⁴ Ardından bir ses gümbürder,
Görkemli sesiyle gürler.
Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz.
⁵ Tanrının sesi şaşılacak biçimde gürler,
O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar.
⁶ Çünkü kara, ‹Yere düş› der,
Sağanağa, ‹Bütün şiddetinle boşal.›
⁷ Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye,
Herkese işini bıraktırır.
⁸ Hayvanlar kovuklarına girer,
İnlerinde otururlar.
⁹ Kasırga yuvasından kopar,
Soğuk saçılan rüzgarlardan.
¹⁰ Tanrının soluğu suları dondurur,
Geniş sular buz tutar.
¹¹ Bulutlara nem yükler,
Şimşeğini her yana yayar.
¹² Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzere
Bulutlar Onun istediği yönde döner durur.
¹³ Ya insanları cezalandırmak
Ya da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek için
Yağmur gönderir.
¹⁴ ‹‹Dinle, Eyüp,
Dur da düşün Tanrının şaşılası işlerini.
¹⁵ Tanrının bulutları nasıl düzenlediğini,
Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?
¹⁶ Bulutların dengesini,
Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?
¹⁷ Dünyanın soluğu kesildiğinde
Güneyin kavurucu rüzgarı altında
Giysilerin seni terletmez mi?
¹⁸ Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyi
Onunla birlikte yayabilir misin?
¹⁹ ‹‹Ona ne söyleyeceğimizi öğret bize,
Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz.
²⁰ Konuşmak istediğim Ona söylenebilir mi?
Kimse yutulmak ister mi?
²¹ Rüzgar geçip göğü temizlediğinde
Gökte parıldayan ışığa kimse bakamaz.
²² Altın parıltısı geliyor kuzeyden,
Tanrı korkunç görkeme bürünmüş.
²³ Her Şeye Gücü Yetene biz ulaşamayız.
Gücü yücedir,
Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez.
²⁴ Bu yüzden insanlar O'na saygı duyar,
Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz.››
^38:1 RAB kasırganın içinden Eyüpü şöyle yanıtladı:
² ‹‹Bilgisizce sözlerle
Tasarımı karartan bu adam kim?
³ Şimdi erkek gibi kuşağını beline vur da,
Ben sorayım, sen anlat.
⁴ ‹‹Ben dünyanın temelini atarken sen neredeydin?
Anlıyorsan söyle.
⁵ Kim saptadı onun ölçülerini? Kuşkusuz biliyorsun!
Kim çekti ipi üzerine?
⁶ Neyin üstüne yapıldı temelleri?
Kim koydu köşe taşını,
⁷ Sabah yıldızları birlikte şarkı söylerken,
İlahi varlıklar sevinçle çığrışırken?
⁸ ‹‹Denizin ardından kapıları kim kapadı,
Ana rahminden fışkırdığı zaman;
⁹ Ona bulutları giysi,
Koyu karanlığı kundak yaptığım,
¹⁰ Sınırını koyduğum,
Kapılarıyla sürgülerini yerleştirdiğim,
¹¹ ‹Buraya kadar gelip öteye geçmeyeceksin,
Gururlu dalgaların şurada duracak› dediğim zaman?
¹² ‹‹Sen ömründe sabaha buyruk verdin mi,
Şafağa yerini gösterdin mi;
¹³ Yeryüzünün uçlarını tutsun,
Oradaki kötüler silkilip atılsın diye?
¹⁴ Mühür basılan balçık gibi biçim değiştirir yeryüzü,
Giysi kıvrımları gibi göze çarpar.
¹⁵ Kötülerin ışıkları alınır,
Kalkan kolları kırılır.
¹⁶ ‹‹Denizin kaynaklarına vardın mı,
Gezdin mi enginin diplerinde?
¹⁷ Ölüm kapıları sana gösterildi mi?
Gördün mü ölüm gölgesinin kapılarını?
¹⁸ Dünyanın genişliğini kavradın mı?
Anlat bana, bütün bunları biliyorsan.
¹⁹ ‹‹Işığın bulunduğu yerin yolu nerede?
Ya karanlık, onun yeri neresi?
²⁰ Onları yerlerine götürebilir misin?
Evlerinin yolunu biliyor musun?
²¹ Bilmediğin şey yok zaten,
Çünkü onlarla aynı zamanda doğmuştun!
O kadar yaşlısın!
²² ‹‹Karın ambarlarına girdin mi,
Dolunun ambarlarını gördün mü?
²³ Ben onları sıkıntılı günler için,
Kavga ve savaş günleri için saklıyorum.
²⁴ Nerede ışığın dağıtıldığı,
Doğu rüzgarının yeryüzüne saçıldığı yere giden yol?
²⁵ Kim sellere kanal,
Yıldırımlara yol açtı;
²⁶ Kimsenin yaşamadığı toprakları,
İnsanın bulunmadığı çölü sulasın diye;
²⁷ Kurak ve ıssız yeri doyursun,
Ot bitirsin diye?
²⁸ Yağmurun babası var mı?
Çiy damlalarını kim yarattı?
²⁹ Buz kimin rahminden çıktı?
Göklerden düşen kırağıyı kim doğurdu,
³⁰ Sular taş gibi katılaşıp
Enginin yüzü donunca?
³¹ ‹‹Ülker yıldızlarını bağlayabilir misin?
Oryonun bağlarını çözebilir misin?
³² Mevsimlerinde çıkartabilir misin takımyıldızları?
Büyük ve Küçük Ayıya yol gösterebilir misin?
³³ Biliyor musun göklerin yasalarını?
Tanrının yönetimini yeryüzünde kurabilir misin?
³⁴ ‹‹Başına bol yağmur yağsın diye
Bulutlara sesini duyurabilir misin?
³⁵ Varıp da, ‹Buradayız› desinler diye,
Şimşekleri gönderebilir misin?
³⁶ Kim mısırturnasına bilgelik,
Horoza anlayış verdi? sezdikleri sanılırdı. Bu iki sözcük ‹‹yüreğimiz›› ve ‹‹aklımız›› anlamına da gelebilir.
³⁷ Kimin bulutları sayacak bilgisi var?
Kim göklerin tulumlarını boşaltabilir,
³⁸ Toprak sertleşip
Parçaları birbirine yapışınca?
³⁹ ‹‹Dişi aslanlar için sen avlanabilir misin,
Genç aslanların karnını doyurabilir misin,
⁴⁰ İnlerine sindikleri,
Çalılıkta pusuya yattıkları zaman?
⁴¹ Kuzguna yiyeceğini kim sağlıyor,
Yavruları Tanrı'ya feryat edip
Açlıktan kıvrandığı zaman?

---